Paul en Renée de wijde wereld in!!

Thursday, May 25, 2006

...ook wij zijn op weg naar het WK!!!!...

Heey mensen en andere mensen!!

Hoe is het met jullie allemaal? We horen er zo weinig van.. haha.. Wij hebben weer gigantische periodes geen bereik gehad. Veel van onze smsjes richting Nederland bleven dan ook onbeantwoord..potverdorie!! Voor de zekerheid dus nogmaals... sms het juiste nummer (+61415681293, dus ook met een + en niet 00), stel je 'berichtengeldigheid' in op zo lang mogelijk en controleer je afleverrapport!! Dan horen wij ook nog eens hoe het met jullie gaat!

Maar genoeg gezeur.. wat is er allemaal weer gebeurd.. Wederom zijn wij keer op keer verrast door de onverwachte schoonheid van onze reisbestemmingen!! Ook hebben wij de laatste tijd zeeeeer veel leuke mensen ontmoet. Soms waren we echt toe aan een rustig avondje en dan kwamen we toch weer (nog leukere) mensen tegen!! HAHA!! Maar dat was wel een beetje het leventje wat we hier verwacht hadden! Denen, Duitsers, Nederlanders, Ieren, Zwitsers en uiteraard veel Australiers... allemaal aan het rondtuffen zoals wij doen.. Vandaag hebben we afscheid genomen (tenminste voor nu) van een aantal Duitsers waar we enkele dagen mee opgetrokken hebben en zelfs twee dagen een caravan mee gedeeld hebben..

En.. we hebben een nieuwe hobby!! VISSEN!! Tenminste de hengel is er, de haak hangt er aan... nu de vissen nog vangen!! Tja..je moet wat als zwemmen (en helaas ook surfen) uitgesloten is!! En wat je vangt kun je vaak ook eten, dus dat is best wel grappig..

Nu zitten we in Albany. Heerlijk om even een stad te hebben met wat goede voorzieningen en vandaar ook een vers verhaal op de site!

Nou, waar waren we gebleven.. Vanuit Port Augusta gingen we aan de volgende uitdaging, de Nullarbor, beginnen. Om deze kale vlakte (Nullarbor betekent 'geen bomen') over te steken heb je een aantal dagen nodig.. Wederom genoeg water, benzine, etc... blablabla... meenemen..en rijden maar. Voor de echte Nullarbor eerst nog even naar een bekend surfstrand gegaan, namelijk Cactus Beach.. En daar was het MOOI!!! Sjongejongejonge weer he.. Een roze meer (door rode algen), parelwitte duinen, turkoiseblauwe en erg ruige zee, prachtige rotsformaties en een hele leuke primitieve camping!! Hier een foto van de kust rond
Cactus beach..

En.. SLANGEN!! Was wel spannend, want ze zitten namelijk op het voetpad onder het zand! Eerst schrok Paul zich helemaal lam toen hij ineens een slang(etje) tussen zijn voeten zag kruipen. Toen wij, helemaal verheugd van ons 'geluk een slang te zien' verder liepen was het binnen vijf minuten weer raak!! Maar dat was een stuk grotere! Renee schrok zo erg dat ze ervan op de grond viel!! Daarna liepen wij toch een stuk minder 'relaxed' over dat zandpaadje op onze slippertjes!! Hier nog een fotootje van de wasruimte op deze camping..hoezo verroest!?!? De wc's en douches waren in de open lucht!! Alleen een kleine omheining was gemaakt van grote keien met wat klei! Je kunt er dus zelfs tussendoor kijken!! Helaas van de slangen geen fatsoenlijk beeldmateriaal..


Na cactus beach gingen we echt de Nullarbor over. De kustlijn bestond hier uit gigantisch hoge 'cliffs'.. VET!!! En zonder hekken ofzo..echt het einde van de aardkorst. Let op en val vooral niet te pletter in de zee!! Paul moest goed op Renee passen, altijd handje vast he...

Hier hebben we geslapen bij een look-out. Oftewel twintig meter van de afgrond verwijderd.. Wat een idee.. Hier een zuipavondje gehad met een Duitser en een Australier.. Beide alleen op reis. Lekker verantwoord.. na flink wat bier en wodka effe ergens in de zee pissen.. hehe.. Hier een foto van deze ongelooflijk mooie kustlijn..


Toen we weer in de bewoonde wereld kwamen zijn we naar Cape Le Grand NP gegaan. Dit was een ongelooflijke verassing.. WAT EEN PARADIJS!! Superwitte stranden en helder turkoise water. Hier hebben we ook een aangespoelde walvis gezien, al was er na 6 weken niet echt meer een walvis van te maken.. Een roze, stinkende hoop ellende.. en dat midden in zo'n paradijs.. Hoe tegenstrijdig.. Hieronder wat foto's..


Kijk eens hoe grappig hier de kangaroes over dit prachtige strand lopen.. De een slaat een armpje om de ander.. En de ander zit te smikkelen van een vissekopje..

Waren kangaroes geen planteneters????




Ook hebben we hier een gave wandeling gemaakt naar de top van een bergje.. Mooi uitzicht over de kustlijn.. en op ons eigen paradijsje.. Samen met wat Duitsers en Zwitsers een complete baai voor onszelf.. De klim was ook weer mooier dan verwacht. Allerlei rotsformaties, grotten en rotsspleten..







Het was zo gezellig met de duitsers en de zwitsers dat we met zijn allen daar enkele dagen zijn gebleven.. Daarna ook met zijn allen nog naar een ander national park (Stokes NP) geweest en daarna met de duitsers nog twee dagen in een caravan gezeten.. LACHE!!! Nieuw spel (UNO) geleerd, dit is gewoon pesten, maar dan met speciale kaarten..

Wij hadden al eens verteld dat ze er hier een sport van maken om een zo verrot mogelijke brievenbus te hebben. Bijvoorbeeld oude melkkannen, tonnen, dozen, etc... Pas kwamen wij een omgeving tegen waar ze zelfs oude koelkasten etc.. als brievenbus gebruiken.. Hieronder een hilarisch plaatje.. De koelkast zelfs nog gevuld.. PRACHTIG!!!






Wij zitten nu dus in Albany.. We gaan hier nog wat de omgeving verkennen en dan richting Perth voor het WK!! JAHOEEEE!!! We hebben met wat Nederlanders afgesproken en het schijnt een flinke groep te worden!! We gaan dan in een hostel, dus dat wordt gigantisch feesten!! Wat een vooruitzicht!! EN... WE GAAN WINNEN HE!!!

Nou we hopen dat jullie het weer interessant vonden.. Hopelijk wel want het kost aardig wat duiten zo'n verhaal met al die foto's uploaden!! Maar we hebben er wel plezier in.. En niet getreurd.. er blijven GENOEG mooie foto's over voor als we terug zijn!!

Iedereen succes in Nederland en een leuk WK toegewenst.. Bij ons wordt het zeker een dolle boel, foto's en verhalen volgen!!

Seeya!! Paul en Renee

Thursday, May 11, 2006

...de outback is meer dan die 'smeltende chocoladebol'..

Zo, daar zijn we weer. We zijn net weer terug in de bewoonde wereld na de heftige rit door de outback. 3000 Kilometer meer op de teller en een lading fantastische ervaringen rijker. Tussen de overdonderende leegtes door had de outback schijnbaar veel meer te bieden dan we dachten!! Waaronder veel vliegen!! Zie rechts..

We zijn naar Flinders Ranges NP geweest, MacDonnell Ranges NP, Kings Canyon en Uluru Peak (de smeltende chocoladebol). Van Flinders Ranges eerst een fotootje.. Dit was de eerste plek waar het warmer en kaler was dan in het 'barre' zuiden.. ;-) Hier hebben we flink gewandeld, maar konden we helaas niet verder het park in omdat de onverharde wegen te slecht waren voor ons busje.

Toen gingen we de outback in!! Eerst flink ingeslagen bij de supermarkt. We moesten voor 2 weken inslaan. Toen alles in het busje geladen moest worden bleek dat we per ongeluk voor 2 maanden hadden ingeslagen.. HAHA!! Maar door de beslissing om tijdelijk met 2 kledingbakken het bed te delen ging het er uiteindelijk allemaal keurig netjes in..

Het echte droge landschap begon eigenlijk al na een half uurtje buiten Port Augusta. Dat beeld is eigenlijk niet veel veranderd. Bij Coober Pedy werd het iets droger, maar richting Alice Springs werd het weer wat begroeider. Uitzicht uit de auto voor 3000 km dus ongeveer als volgt:

Coober Pedy was wel indrukwekkend, vooral de grote gebieden met zandheuvels waar gaten in de grond gemaakt zijn om naar opaal te zoeken.. Het hele dorp is op de opaal gericht. Veel winkeltjes met opaalsieraden. De mensen zijn daar begonnen om in de oude mijnen te gaan wonen, aangezien dat redelijk aangenaam is wanneer het buiten 50 graden is (in zomer dan he). Wij hebben onszelf getrakteerd op een motelletje ondergronds.. Erg leuk, ook genoten van een normaal bedje weer eens..

In de outback liggen veel autowrakken. Sommige zien er nog best goed uit, Paul probeerde dus even of deze nog starte!! Maar helaas.

Wij hadden overigens een erg spannend moment! Het busje starte niet na het nemen van een foto van de adelaars!! Hij deed helemaal niets dus het was waarschijnlijk de startmotor.. Maarja..daar sta je dan midden in de woestijn.. HET GEVREESDE SCENARIO!! Gelukkig kregen we het busje met aanduwen weer aan de praat.. Uiteindelijk met keer of 5 aanduwen toch mee door naar Alice Springs gereden!! Daar laten maken door een goeie monteur..

Aan de kant van de weg liggen veel dode kangaroes.. Die worden gretig geconsumeerd door kraaien en prachtige adelaars.. Zoals deze, zittend op een karkas..

Veel indrukwekkende roadtrains! Kijk deze maar eens..



Na alice springs gingen we eerst naar MacDonnell Ranges National Park. Daar waren we heel erg van onder de indruk. We konden moeilijk kiezen uit de vele foto's, maar deze twee leken ons wel aardig.




De volgende stop was Kings Canyon.. Daar hebben we ook een flinke wandeling gemaakt. Er helemaal omheen.. Op deze foto zie je een indruk van het uitzicht. Helaas kun je nooit de indruk krijgen van de hoogte en het massale dat wij hadden daar.

En toen, met een soort van euforisch gevoel, bereikten wij de ULURU PEAK!! Het icoon van Australie! En het maakte meer indruk op ons dan we hadden verwacht! Je kent hem al zo goed van de plaatjes, maar in het echt is hij zo ongelooflijk woest, groot, robuust en indrukwekkend. Op de foto zie je het niet goed, maar van dichterbij leek hij echt een beetje op een smeltende chocoladebol!! HAHA!! We hebben de klim gemaakt naarboven... schaamschaam.. Uit respect voor de aboriginals moet je het eigenlijk niet doen, maar er waren zoveel mensen geweest die zeiden dat we het echt moesten doen dus tja... Maar ze hebben er speciaal een klimroute met hek voor gemaakt.. Beetje raar. Gewoon verbieden dan toch?? Het was wel erg indrukwekkend daar bovenop. Hier het standaard fotootje..







Met ons gaat het verder uitstekend. We zijn heel blij met de reacties op de site..doet ons goed! We wensen iedereen het beste toe in Nederland! Lekker weer geloven we of niet?? Lekker!! Wij gaan nu richting Perth door de Nullarbor. Alweer zo'n 1000 km onbewoond.. Pff...arm autootje..

groetjes en tot snel!! Paul en Renee